Το γνωστό ιδεολόγημα ότι τα Ελληνικά Πανεπιστήμια δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε & Τ) που έχει ανάγκη η Ελλάδα, επιχείρησαν να αναπαράγουν Μέσα Ενημέρωσης και οικονομικοί παράγοντες, με αφορμή την πρόσφατη απονομή των Ελληνικών βραβείων καινοτομίας.

Ο πρωταρχικός στόχος των Πανεπιστημίων είναι η μόρφωση της νεολαίας και η έρευνα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας να εξασφαλίσει τη χρηματοδότησή τους, τουλάχιστον στα επίπεδα των υπόλοιπων χωρών της Ευρώπης, με αποτέλεσμα, πέραν των άλλων, να θωρακίσει τα ιδρύματα απέναντι στην αγορά, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιούν τις ανάγκες της σε Ε&Τ, προς όφελος του πρωταρχικού τους στόχου. Όχι να επαιτούν άκριτα στοιχειώδη χρηματοδότηση από την αγορά, όντας ευάλωτα στις επιδιώξεις της.

Τα Ελληνικά Ερευνητικά ιδρύματα, ιδιαίτερα τα Πολυτεχνεία, παρά τον οικονομικό στραγγαλισμό τους από την Πολιτεία, έχουν να επιδείξουν πλήθος περγαμηνών στα ανταγωνιστικά προγράμματα Ε & Τ διεθνώς.

Εκατοντάδες Έλληνες επιστήμονες, απόφοιτοι Ελληνικών ΑΕΙ, διαπρέπουν σε κορυφαίες θέσεις ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων, σε διεθνές επίπεδο.

Η Ελληνική αγορά αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της Ε & Τ και όχι τα Πανεπιστήμια. Δεν έχουμε παραδείγματα Ελληνικών επιχειρήσεων που να αναζητούν αποτελέσματα της Ε & Τ. Αν ήταν έτσι, είναι σίγουρο ότι θα τα έβρισκαν σε ιδρύματα του εξωτερικού και κάτι τέτοιο θα το είχαμε ήδη πληροφορηθεί. Ίσα – ίσα, το αντίθετο συμβαίνει, αφού δεν είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τους Έλληνες επιστήμονες.

Είναι αποκαλυπτικά τα συμπεράσματα της έρευνας μεταξύ των νέων αποφοίτων του ΕΜΠ, όπου εξάγεται ότι «Οι δημόσιες πολιτικές και οι ιδιωτικές πρακτικές δεν φαίνεται -εκ του αποτελέσματος- να βασίζονται στη γνώση και στο διαθέσιμο ανθρώπινο κεφάλαιο» με αποτέλεσμα «οι μισοί από τους αποφοίτους στην αρχή της σταδιοδρομίας τους να αμείβονται με 700 ευρώ». Όσο η ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης εξαρτάται από άλλου είδους «ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα», τα οποία σχετίζονται με την ασυλία επιλεγμένων επιχειρήσεων απέναντι στις υποχρεώσεις τους ως προς την τήρηση προδιαγραφών και προτύπων, κανόνων Προστασίας του Περιβάλλοντος και Υγιεινής και Ασφάλειας, τότε υφίσταται ανάγκη επενδύσεων σε Ε & Τ, ούτε καν να απασχολεί επιστήμονες. Ίσως το πολιτικό χρήμα της εξασφαλίσει καλύτερη ανταγωνιστικότητα.

Η Συνεργασία των Επιστημονικών Φορέων είναι αναγκαίο να διευρύνει το αντικείμενο της δράσης της και να απαιτήσει την αξιοποίηση των Ελλήνων επιστημόνων προς όφελος της κοινωνίας συνολικά.